Replicatie in de geschiedwetenschap?

Met: René Koekkoek. Gasten: Pim Huijnen en Pieter Huistra (UU).

Replicatie, het herhalen van een wetenschappelijk experiment om te controleren of het tot dezelfde resultaten leidt. Dat is een cruciaal onderdeel van de wetenschap. Althans, dat zou je verwachten en hopen. Maar replicatie van onderzoek is niet sexy, het levert geen klinkende publicaties of onderzoeksbeurzen op. En als er dan replicatiestudies worden uitgevoerd, bijvoorbeeld in de medische wetenschap of sociale psychologie, dan zijn de uitkomsten pijnlijk en soms ronduit gênant. Er wordt wel gesproken van een replicatiecrisis. Speelt dit probleem ook bij historici? Moeten historici en in bredere zin geesteswetenschappers elkaars onderzoek niet óók gaan repliceren? Hoe zou dat eruit zien? Lenen de geesteswetenschappen zich wel voor replicatie?